Affetmek

Bir lise ögretmeni bir gün derste ögrencilerine bir teklifte bulunur:-"Bir hayat deneyimine katilmak ister misiniz?"Ögrenciler çok sevdikleri hocalarının bu teklifini tereddütsüz kabul ederler.
-"O zaman, bundan sonra ne dersem yapacagınıza da söz verin"Ögrenciler bunu da yaparlar.-"simdi yarın ki, ödevinize hazır olun. Yarın hepiniz birer plastik torba ve beser kilo patates getireceksiniz!"
Ögrenciler, bu isten pek birsey anlamamıslardır. Ama ertesi sabah hepsinin sıralarını üzerinde patatesler ve torbalar hazırdır. Kendisine meraklı gözlerle bakan ögrencilerine söyle derögretmen:
-"simdi, bugüne dek affetmeyi reddettiginiz her kisi için bir patates alın, o kisinin adını opatatesin üzerine yazıp torbanın içine koyun." Bazı ögrenciler torbalarına üçer-beser tane patates koyarken, bazılarının torbası neredeyse agzına kadar dolmustur. Ögretmen, kendisine "Peki simdi ne olacak?" der gibi bakan ögrencilerine ikinci açıklamasını yapar:-
"Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu torbaları yanınızda tasıyacaksınız. Yattıgınız yatakta, bindiginiz otobüste, okuldayken sıranızın üstünde? hep yanınıszda olacaklar."Aradan bir hafta geçmistir. Hocaları sınıfa girer girmez, denileni yapmıs olan ögrenciler sikayete baslarlar:
-"Hocam, bu kadar agır torbayı her yere tasımak çok zor."-"Hocam, patatesler kokmaya basladı. Vallahi, insanlar tuhaf bakıyorlar bana artık."-"Hem sıkıldık, hem yorulduk?"Ögretmen gülümseyerek ögrencilerine su dersi verir:
-"Görüyorsunuz ki, affetmeyerek asıl kendimizi cezalandırıyoruz. Kendimizi ruhumuzda agır yükler tasımaya mahkum ediyoruz. Affetmeyi karsımızdaki kisiye bir ihsan olarak düsünüyoruz, halbuki affetmek en basta kendimize yaptıgımız bir iyiliktir.(Alıntı)